Toppers en floppers

Nu we bijna weer terug in Nederland zijn is het tijd om alle mooie momenten van onze reis nog eens de revue te laten passeren. Uiteraard zijn dat teveel mooie dingen om allemaal op te noemen, maar voor alle reizigers onder onze blog-lezers willen we de absolute toppers van deze reis niet onthouden :-)
Overigens is alles gerangschikt in de volgorde van onze reisroute, niet op voorkeur.

De mooiste natuur

	1. Sossusvlei (Namibië): de verlatenheid van de woestijn en de indrukwekkende zandduinen waren echt fantastisch om te zien. Het is er zo anders dan in de rest van Afrika! Om een beetje wat van Namibië te zien moet je een auto huren, want openbaar vervoer beperkt zich tot de paar steden in het land. Maar ook dit is geen straf, want je kan hele dagen rijden met alleen maar prachtige natuur en dieren om je heen.
	2. West-Kaap (Zuid-Afrika): De West-Kaap is een heerlijk gebied om te zijn met Table Mountain Nationaal Park (waar je pinguïns kan zien!), het prachtige wijngebied van Stellenbosch en Franschhoek en natuurlijk de Garden Route. Je blijft er vanzelf een paar dagen langer blijven hangen dan je gepland had. Is het niet door de prachtige natuur, dan wel door de fantastische wijnen die het gebied produceert!
	3. Trektocht van Kalaw naar Inle Lake (Myanmar): ver weg van alle toeristen die zich op Zuid-Oost Azië storten kun je hier drie dagen wandelen richting het Inle Lake zonder een andere toerist tegen te komen. Vriendelijke mensen, kleine dorpjes, rijstvelden, prachtige heuvels en een prachtig meer is het enige wat je tegen komt.
	4. Banaue (Filipijnen): je zou denken, hoe bijzonder kan een rijstveld zijn? Nou, best bijzonder als ze 2000 jaar oud zijn en verstopt liggen in de bergen van de Filipijnen.
	5. Bromo vulkaan (Indonesië): ik denk dat weinig mensen de kans krijgen om een actieve vulkaan zien, en het was ook een enigszins vreemde ervaring om om 05:00 in de ochtend naar een onheilspellend brommende vulkaan te gaan kijken. Maar het was echt de moeite waard! Ook in niet-actieve staat schijnt het een enorm mooi gebied te zijn.
	6. Gobi (Mongolië): de Gobi in Mongolie is een van de mooiste plekken die we deze reis hebben gezien. Het is 1 groot natuurgebied, waar alleen wat nomadenfamilies wonen. En zo divers dat je de ene dag in je t-shirt op zandduinen klimt en de volgende dag in je jas langs bergen met sneeuw wandelt.

De leukste steden

	1. Kaapstad (Zuid-Afrika): wat ons betreft de allerleukste stad in zuidelijk Afrika! Nu is daar niet zo heel veel voor nodig, als je de rest van de steden in Afrika een beetje kent. Maar Kaapstad heeft fantastische bars en restaurants, geweldige wijnen, interessante bezienswaardigheden zoals Robbeneiland en de Tafelberg, leuke winkelstraten met boetiekjes en mooie natuur om de hoek gelegen.
	2. Bangkok (Thailand): het blijft 1 van de leukste steden in Azië. Het is een stad waar je je nooit verveelt, hoe vaak je er ook terug komt. Je kunt er een heerlijke curry eten voor 2 euro, maar ook een cocktail drinken in een luxe bar op het dak van een wolkenkrabber. Er is cultuur te over, zoals het oude paleis en de vele tempels, maar het is ook een waar shopping paradijs.
	3. Hong Kong (China): een wereldstad! Zeker één van de meest indrukwekkende steden waar wij ooit zijn geweest. In de 10 dagen dat we er zijn verbleven hebben we ons geen dag verveeld.
	4. Beijing (China): ondanks dat er in de stad meer mensen wonen dan in heel Nederland, blijft de binnenstad van Beijing een heel gezellige sfeer houden (met uitzondering van de strenge beveiliging op het plein van de Hemelse vrede dan). Je kunt je met gemak een week vermaken in de stad, want er is zoveel te zien en doen. De hoogtepunten uiteraard de Verboden Stad, het Zomerpaleis, de vele tempels, het Olympisch Stadion en de hutong straatjes.

De beste tropische stranden

	1. Zanzibar (Tanzania): de plek waar onze reis begon en waar we in 2007 ook al samen oud-en-nieuw hebben gevierd. De tropische stranden met wit zand en palmbomen blijven een favoriet van ons! Naast de stranden van Zanzibar is er op het eiland ook veel leuks te zien zoals de vele spicefarms en de stad Stonetown.
	2. Lake Malawi (Malawi): midden in het grote Lake Malawi liggen twee kleine eilandjes, die slechts 2 keer per week door een bijna-zinkende veerboot worden aangedaan. Maar als je eenmaal aankomt, dan wil je er echt niet meer weg! Wat een heerlijke oase van rust en genieten!
	3. Palawan (Filipijnen): de tropische stranden van Palawan zijn de mooiste waar we deze hele reis zijn geweest. Hoe geweldig is het om 's ochtend wakker te worden in je hutje aan het strand, gewapend met een heerlijke lunch in je kano te stappen en naar een willekeurig verlaten tropisch eilandje in de archipel te peddelen?!
	4. Bali (Indonesië): eigenlijk hebben de stranden van Bali helemaal niet zo'n hoog palmboom-witzand-en-verlaten gehalte als je hoopt. Maar aangezien wij een week lang mochten vertoeven in het Aston Bali hotel (met dank aan mijn ouders!) was het toch wel erg heerlijk hier! Nusa Lembongan, een klein eilandje ten zuid-oosten van Bali, had daarbij ook de mooiste snorkelplek van de gehele reis! Na Bali zijn we nog een paar dagen naar Lombok gegaan en de stranden daar zijn eigenlijk zoals je ze van Bali zou verwachten.

De gaafste ervaringen

	1. Kagera (Tanzania): toen ik in 2008 vertrok uit Tanzania beloofde ik mijn oud-collega David ooit nog eens op te komen zoeken in zijn regio Kagera (in het hoekje van Tanzania aan het Victoriameer). Het was er in mijn jaar in Tanzania niet van gekomen. Dit keer zijn we er speciaal naartoe gereisd, met een koffer vol kleurpotloden bij ons om uit te delen op de lokale basisschool. Het was super om mijn oude collega's weer te zien en te ervaren hoeveel werk ze verzetten in deze arme regio. Daarbij was de ontvangst door David één van de meest hartelijke die we hebben meegemaakt.
	2. Raften op de Zambezi rivier (Zambia): helaas waren we in het compleet verkeerde seizoen bij Victoria Falls (aan het einde van het droge seizoen….), maar het feit dat dit het ideale seizoen is om te raften op de Zambezi maakte dit meer dan goed. Een onwijs gave ervaring! En, tegen alle verwachtingen in zijn zowel Bas als ik niét verzopen.
	3. Kolmanskop (Namibië): aan de rand van de woestijn kun je dit oude verlaten diamant-dorp bezoeken. Aangezien er plots meer geld te verdienen was in een dorpje verderop, is Kolmanskop van de ene op de andere dag verlaten. Nu worden de achtergelaten huizen, met inrichting en al, langzaam terugveroverd door de woestijn. Het levert een surrealistisch beeld op, waardoor het ook een waar fotoparadijs is.
	4. Chinese Muur (China): de Chinese muur is zo'n icoon in China en in de wereld, dat iedereen er eigenlijk een keer naartoe zou moeten gaan. Een enorme historie en onderdeel van zoveel lokale verhalen dat zich met recht 1 van de meest bijzondere bouwwerken van de wereld mag noemen. Naast het terracotta-leger van Xian trouwens, waarvan de bouw waarschijnlijk nog 2 keer zoveel arbeiders zijn ingezet dan voor de bouw van de Chinese Muur (zo'n 700.000 mensen).
	5. De Transsiberië-express: waarschijnlijk de meest bekende treinreis in de wereld. Het stuk wat wij hebben gedaan staat ook bekend als de Transmongolië spoorlijn, die over 7.622 kilometer de steden Beijing en Moskou verbindt via Mongolië. De treinreis op zichzelf klinkt exotischer dan dat het is (het blijft nog steeds 'zitten in de trein'), maar de charme zit hem in het uitstappen en plaatsen ontdekken waar je anders nooit in je leven zou komen. Zo kun je, zoals wij deden, uitstappen bij Ulaanbaatar om het lokale Nadaam festival mee te maken, of in Siberië om het Baikalmeer bewonderen!

De coolste dieren

	1. Safaripark South Luangwa (Zambia): de 2 dagen safari die we in dit park hebben gedaan is zeker één van de beste safari's die we hebben meegemaakt. De hoogtepunten waren o.a. de buffel die (nog levend!) door 5 leeuwen werd opgegeten, de hyena's die driftig op de resterende botten aan het kauwen waren, het luipaard dat we ineens tegenkwamen, de kudde van wel 100 buffels die de rivier overstak, de baby-wrattenzwijntjes (te schattig!) en de giraffe die zich ook een middagje bij het zwembad in ons kamp kwam vermaken.
	2. Safaripark Kruger (Zuid-Afrika): eigenlijk is Kruger een beetje een nep-safaripark. Met alle asfaltwegen en grote kampen in het park kan het niet op tegen het echte safarigevoel van verlatenheid zoals in de safariparken van Kenia, Tanzania en Zambia. Maar het is toch ook wel erg gaaf om met je eigen kleine Hyundai i20 rond te tuffen op zoek naar coole dieren! Alleen wel uitkijken voor de vogels (Bas!)
	3. Walvishaaien (Filipijnen): in Donsol kun je in het goede seizoen snorkelen met walvishaaien. Het is een ervaring om nooit te vergeten! Wel een beetje spannend als er 10 meter vis voorbij komt zwemmen, maar de beesten zijn alleen geïnteresseerd in plankton en lijken je niet eens op te merken. Gelukkig wordt het snorkelen met deze indrukwekkende beesten ook strak en eco-vriendelijke geregeld door de lokale autoriteiten.
	4. Orang-oetans en Proboscis apen (Maleisisch Borneo): helaas is het zien van een wilde orang-oetan niet heel gemakkelijk, aangezien de dieren meestal alleen leven en zich nogal schuil houden. Maar het is ons gelukt! En het is fantastisch om te zien! Naast de mooie orang-oetans kun je hier ook de hilarische Proboscis apen zien met hun absurde neuzen, dikke buiken en permanente erecties (de mannen dan). Beetje jammer alleen dat ze als bijnaam de 'Dutch Monkey' hebben...

De mooiste tempels

	1. Bagan (Myanmar): tempels zover je kunt kijken, verspreid over een vlakte van enkele kilometers groot. Je kan er dagen rondfietsen en dan heb je ze nog niet allemaal gezien. De zonsondergang bekijken bovenop 1 van de tempels is ook echt prachtig!
	2. Borobudur (Indonesië): de bekendste tempel van Java en met recht. Een schitterend tempelcomplex dat zeker 1 van de highlight is van Java. Overigens mag de Phrambanan tempel iets verderop er ook zeker zijn.
	3. Angkor Wat (Cambodja): een van de mooiste tempels in Zuid-Oost Azië. Eigenlijk is Angkor Wat een verzamelnaam van een heel gebied vol met tempels, waar je dagen zou kunnen rondfietsen voordat je alles hebt gezien. De Angkor Wat hoofdtempel vonden wij het mooist om bij zonsopgang te bezichtigen. De Ta Phrom tempel met alle overgroeide bomen was verreweg de gaafste tempel.

Het lekkerste eten

	1. West-Kaap van Zuid-Afrika: het feit dat veel nieuwe chef-koks in de wereld uit dit gebied komen zegt al genoeg. In combinatie met de goede wijnen en goedkope prijzen, maakt dat de West-Kaap een waar culinair feest!
	2. Thailand: de beste curry's en pad thai van de regio! We hebben dan ook gelijk maar een kookschool opgezocht, zodat we het één en ander ook thuis nog eens tevoorschijn kunnen toveren.
	3. Indonesië: ook weer een culinair feestje, waarbij met name de nasi, saté, pindasaus, gado gado, sambal en kroepoek hoog scoorden!
	4. Hong Kong: in Hong Kong kun je alles eten waar je ooit trek in zou hebben. Maar het hoogtepunt was toch wel het eten bij het goedkoopste Michelin-ster restaurant ter wereld met de allerlekkerste dim-sum die je maar kunt vinden!

Naast deze lijst met toppers die we iedereen kunnen aanraden, zijn er uiteraard ook wat floppers die zeker niet voor herhaling vatbaar zijn! Hier een korte opsomming ervan:

1. Swakopmund (Namibië): het lijkt erop alsof het stadje Swakopmund een hele goede marketeer heeft aangenomen, die tot doel heeft gesteld om de plek te promoten als HET adrenaline-centrum van de regio met activiteiten als parachutespringen, sandboarden etc. Op ons kwam het eerder over als een stad waar bejaarde Duitsers naartoe gaan om hun laatste levensjaren door te brengen...
2. Zuid-Afrika en Mozambique in het hoogseizoen: niet alleen is het lastig om in de maanden december en januari een slaapplek te vinden zonder vooraf te hebben gereserveerd, maar alle prijzen gaan ook nog eens 3x over de kop! De overheid van Mozambique besloot de situatie nog even verder uit te melken door de prijs van de visa voor de maand december te verhogen van $25 naar $81!
3. Stranden van Thailand in het hoogseizoen: van het hoogseizoen in Zuid-Afrika vlogen we naar het hoogseizoen in Thailand, alwaar wij van de mooie stranden zouden gaan genieten. Genieten hebben we uiteraard gedaan, maar of de stranden een beetje mooi zijn dat kon je niet echt zien door de enorme hoeveelheden toeristen die erop zitten in de maand januari (ja, een beetje research vooraf had geen kwaad gekund). Met het snorkelen zie je wel veel leuke vissen (nemo!) maar het koraal is helaas compleet verbleekt.
4. Sabah (Maleisië): we hebben in Sabah natuurlijk een wilde orang-oetan gezien, dus we mogen er niet teveel over klagen. Maar buiten de fantastische apen die Sabah rijk is, is het wel een beetje Disneyland in de jungle met aangeharkt bos en nette asfaltpaadjes in de jungle. Niet helemaal ons ding!
5. De lokale mensen van Vietnam: we dachten eerst nog dat het aan ons lag, maar vrijwel alle reizigers die we tegenkwamen ondervonden hetzelfde: de mensen van Vietnam zijn niet leuk! Het komt waarschijnlijk doordat jarenlang een officieel dubbele-prijssysteem is gehanteerd, waarbij buitenlanders overal meer voor moesten betalen dan de lokale mensen. Inmiddels is dat systeem al jaren afgeschaft, maar dat neemt niet weg dat vrijwel alle Vietnamezen met een enorme gretigheid en sluwheid op je geld azen en daardoor minder vriendelijk overkomen dan ze het waarschijnlijk daadwerkelijk zijn. Zonde, want verder is het een mooi land.

De Transsiberië-express

Het is misschien een beetje lastig om voor te stellen, maar we zijn ondertussen gewoon alweer bijna thuis. Gisterochtend staken we per trein de grens van Europa en Azië over. Nog even en we zijn gewoon weer waar we begonnen, in Rotterdam.

Maar niet getreurd, zo ver zijn we nog niet. We hebben nog wel wat kilometers af te leggen. Het meeste daarvan gebeurt per trein. Zo hebben we China en Mongolië al per trein doorgereisd en daarmee dus al het grootste gedeelte van de Transsiberië-express achter de rug. In totaal meer dan 13.000 kilometer. En ik moet eerlijk bekennen, de Transsiberië-express klinkt magischer dan dat het in feite is. Het is namelijk vooral een zaak van op je bed liggen, boekje lezen en vooral: wachten. Wachten op de trein, wachten op het wisselen van de onderstellen (omdat de Russen persé een andere spoorbreedte wilden dan de rest van de wereld), wachten totdat de restauratie-wagen open gaat, wachten totdat het toilet niet bezet is, wachten totdat de eerste Rus dronken door de coupé waggelt. En in ons geval, wachten totdat de immigratietoestanden afgehandeld zijn als je bij een grens komt. En dat kan zo maar drie uur duren.



En alhoewel wachten niet één van mijn grootste hobby's is, is het niet saai. De trein is meestal wel prima om even te bekijken, zowel van binnen als buiten. En ook de stations zijn af en toe voorzien van bijzondere monumenten of gedenktekens.



Daarbij zijn de Russen best een leuk volk, mits je even door die stugge buitenkant heen komt. En het is een volk met tradities. Zo hebben we de eerste nacht in de trein kennis gemaakt met de Russische manier van drinken. "Tot je er bij neervalt" is hier het gangbare motto. Het betrof een drietal Russische mannen in de bedden naast ons. Na een staarwedstrijd van een half uur en een paar zinnen in het Russisch en het Nederlands waren we ineens vrienden. Zo werd ineens aan mij gevraagd of ze Sandra een stukje chocolade mochten geven (vrouwen worden hier nog steeds aangeduid als het zwakke geslacht). En, voor wat hoort wat natuurlijk. Gelukkig had ik in een supermarkt in Beijing het drankvak eens goed onderzocht, speciaal voor dit soort gelegenheden. Het leek mij dan ook een goed idee om onze Chinese wijn aan de heren uit te delen. Een uurtje nadat het flesje van een halve liter (43% à 75 hele eurocenten) weg was getikt begonnen de eerste zweetdruppels op het voorhoofd van één van de Russen te verschijnen. De rest van de avond en nacht heeft de beste man vooral heen en weer gependeld naar het toilet om over te geven. Blijkbaar gaat Chinese wijn niet zo goed samen met de hoeveelheid Russisch bier die hij al op had. Maar, vrienden waren we wel.



Maar, de charme van Rusland is natuurlijk vooral buiten de trein te vinden. Bijvoorbeeld bij alle kerken, met hun uienkoepels en net iets andere kruizen. Of bij het Baikalmeer, het diepste meer van de wereld. Dat het het diepste meer is, is te voelen aan de temperatuur. Die komt in de zomer niet boven de 15 graden uit. Zowel San als ik hebben het baden maar beperkt tot de voeten, koukleumen dat we zijn geworden dit jaar.



Zoals ik al zei, we zijn al bijna thuis. Gelukkig staan nog een paar pareltjes op het programma. Om te beginnen, Moskou. Maar daarover een volgende keer meer....

Gobi

De Gobi is iets wat wij in Nederland kennen als de grote zandbak-woestijn van Mongolië. Echter, eenmaal aangekomen in Mongolië blijkt dat helemaal niet zo te zijn. Zo bedoelen de locals met de term Gobi de steppe die zo ongeveer geheel zuid-Mongolië beslaat. Maar, ongeacht de definitie die je eraan hangt, het blijft een klein woord voor een heel groot gebied met niks.

De afgelopen 9 dagen zijn we door de Gobi getrokken met onze eigen Russische bus, die door ons werd omgedoopt tot 'Boris'. En het was nou niet echt de meest comfortabele tocht van deze reis te noemen! Er zijn vrijwel geen geasfalteerde wegen en los daarvan had onze chauffeur sowieso al een grote voorkeur voor de meeste onmogelijke routes door de vlakte. Wij hobbelden dus vrolijk in onze Boris-bus van de ene naar de andere kant, waarbij we soms zelfs loskwamen van onze stoelen. Gelukkig was zelfs het dak van Boris gepolsterd, zodat al te grote hobbels niet in een hersenschudding eindigden.



Comfortabel waren onze slaapplekken ook niet echt, want we sliepen heel cultureel verantwoord in ger-tenten bij lokale nomade gezinnen. Op zich heel erg leuk om een glimp mee te krijgen van dit boeiende bestaan. Echter bij gebrek aan een Ikea in de Mongoolse steppe sliepen we in een bed dat ofwel zo hard was als een houten plank, of zo slap geveerd dat je in een perfecte boog met je kont op de grond lag. Toiletten bij de ger's zijn een gat in de grond met een afdakje erboven. En de rest van de dag plas je gewoon midden in de natuur. Op zich geen probleem natuurlijk, totdat er ineens een ruiter op zijn paard naast je staat terwijl je net discreet achter een heuveltje zit te plassen!



Maar, buiten al dit afzien vonden we het echt fantastisch in de Gobi!! De natuur is namelijk heel erg mooi en verrassend veelzijdig voor een grote steppe. Het ging van dorre kiezelgronden naar groene bergen en van grote zandduinen naar watervallen en een ijsvallei. En met het veranderen van de natuur, veranderde ook het klimaat per dag. De ene dag stonden we te zweten in ons t-shirt en de volgende dag bevroren we bijna in onze ger. Dat dan wel weer bij een vrijwel altijd felblauwe hemel! En omdat het land zo groot is en er zo weinig mensen wonen, is het er ook nog erg leeg en onbedorven.





Er leven ook enorm veel dieren, die zich blijkbaar niks aantrekken van het extreme klimaat (in de winter kan het hier -50 graden worden, ik zou echt doodgaan!). De leukste dieren vonden wij toch wel de kamelen (hilarische bekken!) en de yaks. Vooral de baby-yaks zijn echt kleine schattige pluizenbollen die achter hun moeders aanhuppelen. Bas heeft het nog aangedurfd om op een paard te rijden, maar ook het paard had door dat er geen chemie was en Bas snotterde door zijn allergie vervolgens nog 2 dagen na. Ikzelf was ook wat minder enthousiast over het paardrijden, want mijn paard werd strak aan de teugels gehouden door de nomadenman die ons begeleide. Paardrijden is voor mannen, dus als vrouw kun je dat natuurlijk niet zonder begeleiding!







Inmiddels zijn we terug in Ulaanbaatar en genieten we hier van het Nadaam festival (het jaarlijkse festival met traditionele Mongoolse sporten als paardenrennen en worstelen). We hebben hier tijdens onze Gobi tocht al een voorproefje van gezien in een klein dorpje, waar we met de lokale worstelheld op de foto mochten (ik met brede glimlach, Bas net iets minder....). En verder genieten we hier met name van alle Westerse restaurants, want ook de Mongoolse keuken was wel een beetje afzien. Thee met zoute paardenmelk is met een beetje goede wil nog wel te doen, maar van bijvoorbeeld de ingedroogde yak-yoghurt-koeken werden we toch wat minder enthousiast. En gek genoeg ga je na 4 dagen lunch en diner op basis van aardappel, peen en ui ineens dromen over pizza en patatjes speciaal....

Familie, vrienden en heel veel andere mensen

Voor langere tijd de wijde wereld in te trekken is echt een waanzinnige ervaring! De ervaring van de ultieme vrijheid, de wereld ontdekken en elke dag nieuwe avonturen is met niks te vergelijken en we genieten er dan ook mateloos van. En tegenwoordig is het op zo'n reis ook rete-eenvoudig om contact te houden met het thuisfront. In Afrika was het nog een beetje zoeken naar werkende internet-verbindingen, maar in Zuid-Oost Azië was het een waar wifi-paradijs, waar zelfs de lokale kappers en supermarkten aan meedoen. En al dat mailen en skypen compenseert weer een beetje het feit dat we tot 2 keer toe onze mobiele telefoon zijn kwijtgeraakt (oeps!). Want eigenlijk vinden we het wel gezellig, al die mailtjes, berichtjes en telefoontjes van familie en vrienden. En zo blijven we tenminste nog een beetje op de hoogte van de laatste nieuwtjes, zodat we straks weer moeiteloos kunnen re-integreren!

Wat helemaal gezellig was dat we onderweg nog wat bezoek kregen. Zo kwam vriendinnetje Jules met ons de stranden van Thailand onveilig maken. En kwamen mijn ouders op bezoek in Indonesië, waar we heerlijk werden meegenomen op rondreis door Java en Bali. En straks aan het einde van onze reis worden wij in Oostenrijk opgewacht door de ouders van Bas en natuurlijk onze vrienden die daar gaan trouwen!





En bij gebrek aan vrienden van thuis hebben we op reis ook maar wat nieuwe vrienden gemaakt :-) Zo reisden we in Malawi ineens een tijdje met twee Britse stellen rond, waardoor gek genoeg ook onze hoeveelheid biertjes in de bar drastisch toenam. En omdat het zo gezellig was reisden we uiteindelijk bijna 2 maanden samen met 2 van de Britten. Grappig ook dat beide Britse heren hun vriendin tijdens het vervolg van hun reis ook ten huwelijk hebben gevraagd, we hebben vast een goede invloed op ze gehad!



In Azië bleken vervolgens een heel stuk meer blanke toeristen rond te reizen dan in Afrika. Midden in het hoogseizoen op de Thaise stranden belanden na 4,5 maand rondreizen in Afrika is wel een soort cultuurshock te noemen. Je zou zeggen dat je er dan ook makkelijk nieuwe vrienden maakt, maar we kunnen uit ervaring melden dat het niet meevalt om de leuke mensen te spotten tussen de bergen dronken klapmongolen die er rondlopen. Zo was er de stomdronken Brit die het een goed idee vond om op het dak van de boot te klimmen en vervolgens met tas en al te water ging (noot: het was 10:30 in de ochtend). En stond zijn dronken vriendin er met een imposante bierbuik en gekleed in BH en minirok gezellig bij te kijken. Er was ook de Nederlander (schaam!) die op reis ging naar Nieuw-Zeeland, omdat hij graag Australië wilde zien en dus een ticket naar Auckland had gekocht. En dan had je nog die groep vrienden die concludeerde dat als het bier in de kroeg net zo duur was als in de supermarkt, dat het land dan wel communistisch moest zijn. Om even een paar voorbeelden te noemen....
Gelukkig kwamen we in Azië ook een aantal echt leuke mensen tegen om menige reis en avond in de kroeg mee te delen en dat deden we dan ook graag!

Inmiddels hebben we Zuid-Oost Azië weer verlaten en zijn we China in gegaan. De eerste stop was Hong Kong, waar we onze Britse vrienden uit Afrika weer ontmoetten. Na deze fijne reünie waren we weer op onszelf aangewezen, want andere toeristen zijn er niet zoveel te vinden. Ook de klapmongool-clan van Zuid-Oost Azië is hier ineens nergens meer te bekennen, terwijl het bierprijs-technisch toch communistisch genoeg is zou je zeggen. Eigenlijk is het wel heel fijn, want we waren de enorme hordes toeristen wel een beetje zat. En echt alleen zijn we hier niet echt, zo tussen de miljarden Chinezen. Het gebrek aan westerse toeristen wordt ruimschoots goedgemaakt door de waanzinnige aantallen Chinese toeristen. Voorafgegaan door een gids met microfoon, fluit, vlag en een tas ter grootte van hemzelf denderen grote groepen Chinezen langs alle bekende attracties van het land. Ga niet in het pad staan van de voortdenderende groep want dat is als overreden worden door een Chinese kogeltrein (hier spreekt ervaring).



Gelukkig worden we ook vaak zat wel opgemerkt, met als gevolg dat we inmiddels onderdeel uitmaken van menig Chinees fotoboek. Waarschijnlijk niet altijd in even charmante pose, want het maakt de meeste Chinezen niet uit of we überhaupt doorhebben dat de foto wordt gemaakt. Ach ja, wij hebben ongetwijfeld alvast onze '15 minutes of fame' te pakken, al is het maar in een Chinees fotoboek!